20 maja 2021 roku odszedł od nas kolega Konrad Bąkowski, członek Oddziału w Lublinie.
Z Lublinem związany jest od 1933r. Tutaj ukończył w 1949 r. Gimnazjum i Liceum Chemiczne, z tytułem technika-chemika, a w 1953 studia wyższe chemiczne na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym UMCS w Lublinie.
Pracę zawodową rozpoczął w 1950 roku w laboratorium Miejskiej Gazowni w Lublinie, początkowo jako laborant, potem jako kierownik produkcji – Główny Technolog. Od września 1953 r. pracując w Gazowni Lubelskiej, podjął równocześnie pracę w Technikum Gospodarki Komunalnej, początkowo jako nauczyciel teoretycznych przedmiotów zawodowych, a następnie kierownik szkolenia praktycznego.
W 1955 po zdaniu wymaganych egzaminów na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, otrzymał dyplom inżyniera chemii w zakresie technologii gazownictwa. Do 1966 był jedynym inżynierem w Gazowni Lubelskiej. Oprócz organizacji produkcji gazu, zajmował się programowaniem i nadzorowaniem prac związanych z rozbudową Gazowni. Z Jego inicjatywy na terenie Zakładu w 1958r. zbudowano nowoczesne laboratorium chemiczne, wyposażone w salę do ćwiczeń z zakresu technologii gazownictwa.
W maju 1958r. został powołany przez Ministra Gospodarki Komunalnej na członka Komisji Doradczej dla Spraw Gazowni Miejskich. Z ramienia tegoż Ministerstwa, w latach 1960-1965, odbył zagraniczne staże naukowe z zakresu gazownictwa (w Czechosłowacji i we Francji w Gaz de France).
W latach 1960-1965 brał aktywny udział w pracach związanych z programowaniem rozwoju gazyfikacji Lublina i nadzorem prac inwestycyjnych, z tym związanych. Opracował między innymi na zlecenie Dyrekcji Inwestycji Miejskich “Program Gazyfikacji Lublina do 1980r.” W 1964 r. opracował Polską Normę PN-64/B-01530 “Gazownictwo, sieć gazowa. Oznakowanie na mapach i planach”. W styczniu 1965r. decyzją ZG PZITS został ustanowiony rzeczoznawcą w zakresie sieci i instalacji gazowych. W tym samym roku uzyskał patent na wynalazek nr 49942 pt. “Urządzenie do wytwarzania gazu miejskiego przez ciągłe zgazowanie oleju i koksu”. W styczniu 1970r. objął stanowisko kierownika działu Energetyczno-Mechanicznego w Zakładzie Gazowniczym w Lublinie. W latach 70-tych XX wieku wykładał na Politechnice Lubelskiej przedmiot – Instalacje gazowe.
W czerwcu 1974r. przeszedł do pracy w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Lublinie, gdzie na początku pracował jako starszy projektant, sprawdzający, następnie kierownik zespołu sprawdzającego, a od 1985 r. kierownik pracowni techniki ciepłowniczo-gazowniczej. Zajmował się też wdrażaniem branżowych programów obliczeniowych i szkoleniem projektantów w zakresie wykorzystania ETO. W 1990 r. przeszedł na wcześniejszą emeryturę.
Ma w swoim dorobku publicystyczno-naukowym znaczące pozycje dotyczące technologii gazowniczej: 10 książek (w tym 3 jako współautor), i ponad 60 artykułów w czasopismach branżowych (w tym 32 w czasopiśmie „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”) oraz w czasopismach: „Gaz Płynny LPG”, „Rynek Gazowy”, „Nowoczesne Gazownictwo”, „Polski Instalator” i „Rynek Energii”. Wśród napisanych książek warto wymienić: “Kurs technologii gazownictwa” (cz. I “Wytwarzanie Gazu”, cz. II “Przesyłanie i użytkowanie gazu”), Technologia Gazownictwa, Gazyfikacja, Sieci gazowe, Projektowanie instalacji gazowych, Instalowanie urządzeń gazowych – poradnik, Sieci i Instalacje gazowe. Poradnik projektowania, budowy i eksploatacji” (3 wydania, za każdym razem aktualizowane i rozbudowywane – ostatnie w 2013r.). Za drugie wydanie ksiązki “Sieci i instalacje gazowe” otrzymał wyróżnienie Ministra Infrastruktury. W swoich publikacjach zawsze przedstawiał najnowsze technologie związane z sieciami i instalacjami gazowymi, omawiając je w sposób bardzo przystępny i zwięzły lecz wyczerpujący, stosownie do potrzeb projektowania i wykonawstwa. Opracowania te były oparte na aktualnych przepisach, normach polskich i europejskich, w tym DIN. Ilustrowane są starannie dobranymi rysunkami i tablicami.
Od 1953r. należał do bardzo aktywnych członków Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych (PZITS). Pełnił w nim następujące funkcje: sekretarz Zarządu Oddziału w Lublinie, jego wiceprzewodniczący przez 4 kadencje, członek Sekcji Głównej Gazownictwa przy Zarządzie Głównym (PZITS) przez 3 kadencje (1969 – 1983).
Za swoją działalność otrzymał liczne odznaczenia m.in.: Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Złotą Odznakę Zasłużony dla Górnictwa i Gazownictwa, Złotą Odznakę PZITS, Złotą Odznakę NOT, medal im. prof. Zygmunta Rudolfa, diamentową odznakę NOT, odznakę honorową Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, dyplom Marszałka Województwa Lubelskiego za działalność na rzecz postępu technicznego, cywilizacyjnego i zrównoważonego rozwoju.
Rodzinie i Najbliższym składamy serdeczne wyrazy współczucia.