W dniu 21.04.2022r nieoczekiwanie odszedł od nas wspaniały Przyjaciel, Kolega, Nauczyciel dr hab. inż. Edward Przydróżny. Zapamiętamy go jako człowieka pełnego ciepła i radości życia, który nie bał się trudnych tematów i nowych wyzwań. Uczył, inspirował, pomagał. Był zawsze gotowy do współpracy i pomocy zarówno młodszym jak i starszym kolegom. Kochał studentów i pracę z nimi przedkładał nad wszystko inne.
Dr hab. inż. Edwarda Przydróżnego znaliśmy jako człowieka o ogromnej wiedzy teoretycznej i przede wszystkim praktycznej. Czerpaliśmy z tej wiedzy i teraz czujemy niedosyt. Chcielibyśmy móc nadal wspólnie pracować, dyskutować, uczyć się.
Nieodżałowany Edward Przydróżny urodził się w 1950 w Rakoniewicach, w których spędził dzieciństwo następnie przeniósł się do Wrocławia, z którym związał życie zawodowe i prywatne. W 1974 obronił pracę dyplomową magisterską na wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Wrocławskiej. Tytuł doktora inżyniera uzyskał w 1983, a w roku 2008 uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Rok wcześniej ukazała się najważniejsza w jego dorobku pozycja literaturowa pt. „Wysokosprawne systemy wentylacji i klimatyzacji – technologia i projektowanie” wydana przez Oficynę Wydawniczą Politechniki Wrocławskiej.
W pracy naukowej i dydaktycznej zajmował się urządzeniami i systemami wentylacyjnymi i klimatyzacyjnymi w aspekcie wpływu uzdatniania i transportu powietrza na całoroczne zapotrzebowanie na energię. W swoich pracach szczególną uwagę skupiał na wpływie rozwiązań technologicznych urządzeń i systemów wentylacyjnych oraz klimatyzacyjnych w aspekcie ich racjonalnej pracy zarówno w krótkich odcinkach czasowych jak i w okresie całorocznym. Był promotorem sześciu prac doktorskich oraz ponad 200 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich. Swoje osiągnięcia opublikował w ponad 250 opracowaniach. Był też członkiem Rady Programowej miesięcznika Instal. Za osiągnięcia w pracy naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej był wielokrotnie nagradzany nagrodami Rektora Politechniki Wrocławskiej, Dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska oraz Dyrektora Instytutu Klimatyzacji, Ogrzewnictwa, Gazownictwa i Ochrony Powietrza. Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
W pracy zawodowej zajmował się przede wszystkim odzyskiem i zagospodarowaniem energii cieplnej wydzielającej się w procesach technologicznych (odlewnie aluminium, papiernie, suszarnie zboża, żywicowanie włóknin itp.) oraz problemami przepływów powietrza, kształtowania parametrów powietrza w pomieszczeniach. Od roku 1987 był członkiem Sekcji Ciepłownictwa i Klimatyzacji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Był rzeczoznawcą PZiTS w zakresie wentylacji i klimatyzacji. Był autorem lub współautorem ponad 100 projektów budowlanych i wykonawczych z wentylacji, klimatyzacji, odpylania i odzysku energii z procesów technologicznych, które zostały wdrożone do eksploatacji między innymi w obiektach szpitalnych (Wałbrzych, Świdnica, Wołów), galeriach handlowych (Wrocław, Bielsko Biała), basenie kąpielowym (Świdnica), multikinie (Wrocław), papierniach (Kwidzyn, Kostrzyn, Świecie), odlewniach aluminium (Leszno, Praszka), suszarni zboża (Chojnice) i innych.
W 1989 współuczestniczył w założeniu firmy PWPO-T PROMONT sp. z o.o mieszczącej się w Świebodzicach, w której do dnia śmierci był wiceprezesem i doradcą ds. naukowych i technicznych.
Wierzymy, że kiedyś się spotkamy i znowu dane nam będzie czerpać z wiedzy i doświadczenia. Brakuje nam spotkań i dyskusji, a przede wszystkim optymizmu i radości, którymi nas zarażał.
Koleżanki i koledzy z zespołu Wentylacji i Klimatyzacji Wydziału Inżynierii Środowiska PWr.